صندلی آزمایشگاهی

انتخاب صندلی مناسب برای محیط کار، به خصوص در محیط‌های حساس مانند آزمایشگاه، از اهمیت بالایی برخوردار است. صندلی آزمایشگاهی باید علاوه بر راحتی، امکان تحرک و انجام فعالیت‌های مختلف را به کاربر بدهد و از سلامتی ستون فقرات و عضلات او محافظت کند. صندلی پزشکی و آزمایشگاهی یکی از تجهیزات اساسی در آزمایشگاه‌ها است که برای ایجاد راحتی و بهبود کارایی کارکنان طراحی شده است. این صندلی‌ها با توجه به نوع کار و نیازهای مختلف آزمایشگاهی در انواع مختلفی تولید می‌شوند.

انواع صندلی آزمایشگاهی

• صندلی آزمایشگاهی تابوره: این نوع صندلی فاقد پشتی و دسته است و ارتفاع آن به راحتی قابل تنظیم می‌باشد. صندلی‌های تابوره برای کارهایی که نیاز به تحرک زیاد دارند، مانند دسترسی به طبقات مختلف قفسه‌ها یا انجام آزمایشات روی میزهای بلند، مناسب هستند.
• صندلی آزمایشگاهی چرخدار: صندلی آزمایشگاهی چرخ دار که اسم دیگر آن صندلی گردان آزمایشگاهی می‌باشد دارای پشتی، دسته و پایه‌های چرخدار است و برای کارهایی که نیاز به جابجایی کم دارند، مانند کار با میکروسکوپ یا انجام کارهای ظریف، مناسب است.
• صندلی خونگیری آزمایشگاهی: این نوع صندلی به گونه‌ای طراحی شده است که کاربر بتواند به راحتی به بیمار دسترسی داشته باشد و در حین خونگیری یا انجام سایر اقدامات پزشکی، وضعیت بدنی مناسبی داشته باشد. صندلی‌های خونگیری معمولا دارای پشتی بلند، دسته‌های قابل تنظیم و پایه‌های پهن برای ثبات بیشتر هستند.
• صندلی آزمایشگاهی استیل: این نوع صندلی از جنس استیل ضد زنگ ساخته شده است و در برابر مواد شیمیایی، رطوبت و حرارت مقاوم است. صندلی‌های استیل برای محیط‌های آزمایشگاهی که با مواد شیمیایی خورنده یا حرارت بالا سر و کار دارند، مناسب هستند.

نکات مهم در خرید صندلی آزمایشگاهی

• ارتفاع: صندلی باید به گونه‌ای تنظیم شود که کف پاها به طور کامل روی زمین قرار بگیرند و ران‌ها در زاویه ۹۰ درجه خم شوند.
• پشتی: پشتی صندلی باید گودی کمر را به خوبی پر کند و از ستون فقرات حمایت کند.
• دسته ها: دسته‌ها باید در ارتفاع مناسب قرار داشته باشند تا آرنج‌ها در زاویه ۹۰ درجه خم شوند.
• نشیمنگاه: نشیمنگاه صندلی باید از فوم یا مواد نرم و باکیفیت ساخته شده باشد تا در استفاده طولانی مدت، راحتی کاربر را فراهم کند.
• قابلیت تنظیم: صندلی باید دارای قابلیت تنظیم ارتفاع، زاویه پشتی و نشیمنگاه باشد تا کاربر بتواند آن را به دلخواه خود تنظیم کند.
• مقاومت: صندلی باید با توجه به محیط کار انتخاب شود. به عنوان مثال، در محیط‌هایی که با مواد شیمیایی یا رطوبت سروکار دارند، باید از صندلی‌های استیل یا پلاستیکی استفاده شود.

انتخاب جنس روکش صندلی آزمایشگاهی

• محیط کار: اگر در محیط کار شما با مواد شیمیایی، رطوبت یا حرارت بالا سر و کار دارید، باید از روکش‌هایی استفاده کنید که در برابر این عوامل مقاوم باشند. به عنوان مثال، روکش‌های چرمی یا وینیل می‌توانند گزینه‌های مناسبی برای این محیط‌ها باشند.
• میزان استفاده:اگر از صندلی به طور مداوم و برای ساعات طولانی استفاده می‌کنید، باید از روکش‌هایی استفاده کنید که نرم و راحت باشند و به مرور زمان ساییده یا پاره نشوند. روکش‌های پارچه‌ای یا فوم می‌توانند گزینه‌های مناسبی برای این شرایط باشند.
• قابلیت تمیز کردن: روکش صندلی باید به راحتی قابل تمیز کردن باشد تا از تجمع آلودگی و میکروب‌ها روی آن جلوگیری شود. روکش‌های چرمی، وینیل و برخی از پارچه‌ها به راحتی با مواد شوینده تمیز می‌شوند.
• سلیقه شخصی: در نهایت، انتخاب جنس روکش صندلی به سلیقه شخصی شما نیز بستگی دارد. روکش‌های صندلی در رنگ‌ها و طرح‌های مختلفی موجود هستند، شما می‌توانید روکشی را انتخاب کنید که با دکوراسیون محیط کار شما نیز مطابقت داشته باشد.
• قابلیت تنفس: اگر در محیطی گرم و مرطوب کار می‌کنید، باید از روکش‌هایی استفاده کنید که قابلیت تنفس داشته باشند و به گردش هوا در زیر بدن شما کمک کنند. روکش‌های پارچه‌ای یا مش می‌توانند گزینه‌های مناسبی برای این شرایط باشند.
• مقاومت در برابر آتش: اگر در محیط کار شما با مواد قابل اشتعال سر و کار دارید، باید از روکش‌هایی استفاده کنید که در برابر آتش مقاوم باشند. روکش‌های چرمی یا وینیل با روکش‌های ضد حریق می‌توانند گزینه‌های مناسبی برای این شرایط باشند.

جنس های رایج روکش صندلی آزمایشگاهی

• چرم: چرم بادوام، ضد آب و به راحتی قابل تمیز کردن است. با این حال، چرم می‌تواند گران باشد و در صورت‌عدم مراقبت مناسب، ترک بخورد یا پوسته پوسته شود.
• وینیل: وینیل مشابه چرم است، اما ارزان‌تر و انعطاف پذیرتر است. وینیل نیز ضد آب و به راحتی قابل تمیز کردن است.
• پارچه: پارچه تنوع زیادی از نظر رنگ، طرح و بافت دارد. با این حال، پارچه ممکن است به اندازه چرم یا وینیل بادوام یا ضد آب نباشد و تمیز کردن آن دشوارتر باشد.
• فوم: فوم نرم و راحت است و می‌تواند به خوبی گودی کمر را پر کند. با این حال، فوم ممکن است به مرور زمان فشرده شود و شکل خود را از دست بدهد.

در نهایت، بهترین جنس روکش صندلی آزمایشگاهی، روکشی است که با نیازها و سلیقه شما مطابقت داشته باشد.

استعلام قیمت روز و ثبت سفارش

Phone-alt Instagram Whatsapp Telegram

قیمت صندلی آزمایشگاهی

قیمت صندلی آزمایشگاهی به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:

نوع صندلی: 

صندلی‌های ساده و پایه کوتاه، مانند صندلی‌های تابوره، معمولا ارزان‌تر از صندلی‌های پیچیده‌تر با پشتی بلند، دسته‌ها و تنظیمات مختلف هستند.

صندلی‌های تخصصی، مانند صندلی‌های خونگیری یا صندلی‌های استیل، به دلیل ویژگی‌های خاص و مواد باکیفیت به کار رفته در آن‌ها، معمولاً گران‌تر هستند.

جنس روکش: 

روکش‌های چرمی یا وینیل به دلیل دوام و مقاومت بالا، معمولا گران‌تر از روکش‌های پارچه‌ای یا فوم هستند.

روکش‌های ضد آب یا ضد حریق نیز به دلیل ویژگی‌های خاص خود، می‌توانند گران‌تر باشند.

قابلیت تنظیم: 

صندلی‌هایی که دارای تنظیمات بیشتر، مانند تنظیم ارتفاع، زاویه پشتی و نشیمنگاه هستند، معمولا گران‌تر از صندلی‌هایی با تنظیمات کمتر هستند.

کیفیت ساخت: 

صندلی‌هایی که از مواد باکیفیت و با دقت بالا ساخته شده اند، معمولا گران‌تر از صندلی‌هایی با کیفیت ساخت پایین‌تر هستند.

گارانتی: 

صندلی‌هایی که دارای گارانتی طولانی مدت هستند، معمولا قیمت بالاتری نسبت به صندلی‌هایی با گارانتی کوتاه مدت یا بدون گارانتی دارند.

علاوه بر موارد ذکر شده در بالا، عوامل دیگری نیز می‌توانند بر قیمت صندلی آزمایشگاهی تأثیر بگذارند، مانند:

نوسانات نرخ ارز: قیمت صندلی‌های وارداتی می‌تواند با توجه به نوسانات نرخ ارز تغییر کند.